Parochiefederatie Echt

23^e zo dh jaar B – Afscheidsmis van pastoor Kanke         Echt/St.Joost, 5-9-21

Dierbare parochianen,

Vandaag vier ik met u mijn laatste H.Mis als uw pastoor.
18 ½ jaar mocht ik pastoor zijn in Echt met zijn oorspronkelijk 2 parochies
en in dezelfde tijd ook nog 10 jaar administrator in Ohé en Laak
en 8 ½ pastoor in Sint Joost.

Tevens was ik samen met u al vele jaren bij het clusterproces betrokken
met de parochies van Pey, Maria Hoop en Koningsbosch,
een proces dat op 1 januari van dit jaar leidde tot een federatie.

Heel veel dingen hebben wij samen beleefd,
te veel om ze allemaal op te noemen.

Daarom hier maar een paar voorbeelden.

Daar zijn bv. de talloze persoonlijke ontmoetingen
die ik met u mocht hebben;
ontmoetingen bij ziekte en sterfgevallen,
maar ook bij vreugdevolle gebeurtenissen
zoals doopsels, communievieringen, vormsels en bruiloften.

Altijd heb ik mijn best gedaan om mij dan goed in te leven in de situatie
zodat alle vieringen een persoonlijk karakter kregen.

Graag denk ik ook terug aan de vele speciale vieringen
van gezinsmissen tot carnavalsmissen,
van zogenaamde oremus-vieringen in het hele dekenaat
tot de bijzondere Mis op het kermisterrein,
van Missen die door onze muziekverenigingen werden opgeluisterd
tot de wekelijkse aanbidding met een trouwe groep kerkgangers.

Bijzonder dierbaar zijn mij de 5 jaar met Renew-bijeenkomsten
in onze verschillende huiskringen geweest,
bijeenkomsten die bij vele deelnemers tot blijvende geloofsverdieping
geleid hebben.

Verder kwamen wij vaker bij elkaar voor Bijbelavonden en andere lezingen.
Dit gebeurde de laatste jaren zelfs op clusterniveau,
waardoor wij leerden over de grenzen van de eigen parochie heen te kijken.

Onvergetelijk is voor mij ook mijn benoeming
tot “missionaris van barmhartigheid” door paus Franciscus.
In dat kader mocht ik dan ook in 2016, het “Jaar van de Barmhartigheid”
overal in ons dekenaat zogenaamde “Avonden van Barmhartigheid“ organiseren
en ook op bisdom-niveau met een inspiratiegids een bijdrage leveren.

Bijzonder dierbaar is mij de laatste jaren ook
het begeleiden van jongeren geweest op hun studiereis naar Auschwitz.
En hoe verheug ik mij over de vele activiteiten
die zij als vrucht van de indrukwekkende ervaring ontwikkelen!

—————

(Alleen in Echt aanhalen:)

Wat onze prachtige Landricuskerk betreft,
zo ben ik het kerkbestuur resp. parochiecomité van Echt
voor heel veel dingen dankbaar, te veel om op te noemen.

Om maar enkele voorbeelden te noemen:
de mooie verlichting van onze kerktoren,
de verbouwing van de Mariakapel
en vooral de prachtige multifunctionele ruimte onder de toren.

Aan de materiele opwaardering van de kerk
heb ik een geestelijke opwaardering kunnen toevoegen
door de Landricuskerk officieel
tot bedevaartkerk voor Edith Stein te laten uitroepen
en door Edith Stein tot 2^e patrones aan onze parochie toe te laten voegen.

(Alleen in Sint Joost:)

Wat de dames van het dameskoor in Sint Joost betreft,
zo heb ik altijd gezegd
dat zij– naast de andere goede muziekverenigingen van het dorp-
het visitekaartje van de parochie zijn.

Bijzonder dankbaar (en ook een beetje trots) ben ik voor het feit,
dat het gelukt is met enkele dames van het koor
het vocaal ensemble AMAMI te vormen.
AMAMI zingt niet alleen heel mooi, maar is ook een prachtig voorbeeld
van de parochie overstijgende activiteiten die de toekomst zullen worden.

———–

Beste mensen,
Dit is natuurlijk maar een kleine greep uit vele, vele momenten
die wij samen mochten delen.

Ik dank allen die open stonden voor het Woord van God,
ik dank alle vrijwilligers met wie ik samen mocht werken.
Het zijn er te velen om ze met name te noemen.

Heb ik iets niet goed gedaan, zo vraag ik jullie mij dat te vergeven.
Ten slotte is ook een pastoor maar een mens.

Jullie zijn mij allen dierbaar geworden en het moge duidelijk zijn
dat het mij na zo’n lange tijd moeilijk valt om afscheid te nemen.

Toen ik 18 ½ geleden in Echt geïnstalleerd werd,
stond op het misboekje een citaat van de heilige Edith Stein:

“Was nicht in meinen Plan lag, hat in Gottes Plan gelegen“

Ook al is voor deze afscheidsmis geen speciaal boekje nodig,
hetzelfde citaat zou er ook nu weer op kunnen staan:

“Was nicht in meinen Plan lag, hat in Gottes Plan gelegen“.